Ta ruda metalówa, co ma bloga o gotowaniu
Sushi jest obleśne. Wasabi paskudne (ale ja i zwykłego chrzanu nie lubię), wodorosty i te paskudne czarne, co owijają, też. Sos sojowy służy do marynat, a nie do jedzenia saute. A rybę się smaży. Szczęśliwie wieczorem będzie stek albo inne warzywo. Warzywa są dobre. Ale spróbowałam, mogę postponować w majestacie.
Wrzuciłam trochę absolutnie nieprzebranych fotek - posprzątam, jak wrócę do domu. Na razie mam lenia ;-)
Ławica i lot Poznań - Monachium - GALERIA ZDJĘĆ. Mały samolot, może ktoś pozna po śmigle, jaki. Niestety głównie było zachmurzenie, więc niewiele poza białymi chmurkami było widać. Już nad Niemcami ciut się poprawiło, więc było widać takie maciupkie domki, pola i highwaye. Zdjęć kobylastego lotniska w Monachium nie mam, takoż z lotu Airbusem, bo w zasadzie co za fun robić fotki w samolocie, jak się nie ma dostępu do okna. Inna rzecz, że żal, bo zachód słońca był prześliczny.
Hotel Holiday Inn Express. Pewnie straszne beleco, ale mnie się podoba. Mydełka uzupełniają jak w dowcipie o Włochu, co to miał własne, ale i tak mu przynieśli. Tutaj rozpakowaliśmy jedno i następnego dnia - bach, rozpakowane zostawili, ale dołożyli świeżutkie. Tsd, widać, skąd Amerykanie mają takie ładne zęby - do pokoju przysługują dwie pasty do zębów, guma dentystyczna do żucia (po smaku sądząc, pewnie z fluorem) i inne cuda.
San Mateo - GALERIA ZDJĘĆ; przedmieścia SF, tutaj jest Wikia HQ, w pasażu handlowym. Śliczne uliczki, zagłębie knajpowe, Citibank, który twierdzi, że mogę gotówkę bez prowizji i pokazuje mi zarówno przelicznik wypłaty, jak i stan konta w PLN! Wot United World. Tak, właśnie jest wiosna i wszystko kwitnie.
W Wikiowym ofisie strasznie bawią mnie stickety w różnych miejscach. "Sauna" na pomieszczeniu, w którym jest klimatyzator i rzeczywiście jest upiornie gorąco, "Recycle - cans, bottles, paper" nad trzema koszami w różnych kolorach czy najsympatyczniejsza pod pokrętłem klimy, mówiąca "Don't".
Eloy siedzi na all-hands-meeting, a mnie przemiła Marnie wpuściła na swój komputer (oczywiście bez pliterek, ale spoko - na tydzień się oduczę[1] ;-)) Jabbera chwilowo mam na laptopie (wspominałam, że nienawidzę McIntoshy?), telefon nie działa w ogóle (jest dwusystemowy, ale tutaj jest jakiś Zupełnie Inny System).
Pierwszy rzut oka na amerykańskie śniadanie pokazuje, czemu wszędzie chodzą mamuty i mastodonty. Wprawdzie kawa dla zdrowia jest bezkofeinowa, a cukier przeważnie 0% cukru, ale śniadanie składa się z: rożnego autoramentu słodkich płatków, słodkich bułeczek, muffinków, donatów, dżemików, słodkiego jogurtu (to chyba najzdrowsza potrawa na stole) i... jajek na twardo. Przezabawnie wyglądają jajka na twardo zaraz obok dżemu i ciastka z owocami. Ze słonych rzeczy udało mi się wygrzebać serek Filadelfia i kawałek niesłodkiego pieczywa (co ciekawe, w knajpie jako przegryzkę dają niesłodkie pieczywo, ale za to z rodzynkami).
Hotel jest śliczny, nowy, ale zrobiony w stylu kolonialnym (krużganki i schodki, wielkie rośliny w doniczkach i rożne cuda na kiju), zaraz nad Zatoka. Jutro idziemy na wschód słońca, co nie będzie takie trudne, bo wschodzi kolo 13 ;-) I pełno Japończyków. Swoja droga nie wiem, czy w Immigration Office celowo zatrudniają głównie Azjatów, ale pierwszy rzut oka pokazuje, że Ameryka składa się z Azjatów. Tylko kierowca busiku na lotnisko to Rusek, Nikolai.
Żeby zostać przy tematyce śniadaniowej (aktualnie 9:48 AM), przerażające są amerykańskie sedesy. Zaczynam rozumieć niezdrowa amerykańską fascynację kupą. Dla mnie sytuacja, kiedy to, co się własnie zrobiło, pływa jak w fontannie (prawdziwych przyjaciół poznaje się w borowinie), jest tylko trochę chora. Trochę. No ja pierniczę, przecież po zaglądaniu w taki sedes przez kilkanaście lat to człowiek nie możne wyjść z łazienki normalny. Nie wiem też, czy bateria prysznicowo-wannowa jest klasyczna, ale korzysta się z tego strasznie. Sitko prysznica jest zamocowane na ścianie na stale, a wodę z kranu wannowego przełącza się za pomocą schylenia się i pociągnięcia uszczelki pod kranem, po czym dostaje się na plecy woda, szczęśliwie, jak ciepła. Lotsa fun. Nie opanowałam jeszcze przełączania w locie na kran, bo tej uszczelki nie idzie wepchać z powrotem ;-))
Tyle o marchewce, idę dowiedzieć się, kiedy lanczyk i udam się budzić niezdrowy entuzjazm na ulicach San Mateo, ponieważ będę chodzić pieszo! Tutaj wszyscy jeżdżą...
[1] Poprawiłam, pliterki ważne.