Ewa wzywa 07
Pojechałam na wakacje i WTEM na półce trzy tomiki.
#61 Danuta Frey - Pensjonat "Pod Złotym Lwem".
Spis osób:
- Katarzyna Bergerowa - podwójna wdowa, w kwestii wyglądu czas okazał się dla niej wyrozumiały
- Bronisława Żarnowska - właścicielka pensjonatu, ostro trzyma personel
- Agata Ruszkiewiczowa - przy mężu, maniakalnie robi na drutach
- Jan Ruszkiewicz - emerytowany lekarz
- pułkownik Ordon - emerytowany wojskowy, łysy jak kolano i z żółtymi zębami
- Adam Boryczka - dawniej człowiek interesu
- Kazimierz Skowronek - emerytowany urzędnik, krótkowidz
- Irena Czerska - dawniej znana śpiewaczka operowa
- Żaneta Lubieńska - chlubi się szlachetnym pochodzeniem, złośliwie zwana hrabiną
- Mieczysław Tyniec - podaje się za literata, astmatyk
- Stefan Góral - zapomniany aktor, mistrz wystudiowanej pozy
- Michalski - kierownik poczty
- sierżant Józef Latoszek - tak niezmiernie wysoki, jasnowłosy i niebieskooki, że ludzie biorą go za Szweda
- Major Rosiński - niski, krępy, maskuje postępującą łysinę
W Jazach, małej górskiej miejscowości, pani Żarnowska prowadzi luksusowy (jak na polskie warunki) pensjonat dla emerytów. Przyjeżdża do niego samotna wdowa po prawniku, Bergerowa, żeby nie siedzieć w domu. Na miejscu zastaje zróżnicowany zestaw ludzi u schyłku życia - emerytowaną śpiewaczkę operową, starego, zapomnianego aktora, tzw. bogatego prywaciarza (parającego się oczywiście nielegalnymi interesami), małżeństwo - lekarza i małżonkę (bez zawodu, za to maniakalnie robiącą na drutach), uwłaszczoną hrabinę, byłego wojskowego czy wreszcie niepozornego urzędnika. Cechą wspólną wszystkich jest starość i brak zajęć; czas spędzają na wspominaniu, kiedy jeszcze byli potrzebni, graniu w brydża (co powoduje wielkie kłótnie) czy szachy (mniejsze) oraz rzadkich spacerach po okolicy, bo nie ta pogoda i oczywiście zdrowie nie za bardzo pozwala. Tragedia rozpoczyna się po tym, jak pewnego wieczoru pani Berger ku rozrywce rozpoczyna stawianie kabały, w której szybko wychodzi as pik - śmierć. I rzeczywiście - niebawem starsza pani ginie. Jakiś czas później ginie kolejna osoba, trzecia zostaje znaleziona z rozbitą głową. Włącza się rzutki milicjant, wspomagany przez młodzika zaraz po szkole (i psa). Rozwiązanie jest, delikatnie mówiąc, rozczarowujące: pubel cflpuvpmavr nxgbe mnovwn ybfbjr bfbol qyn fłnjl v fnz cbqnwr ebmjvąmnavr cbyvpwv, żrol zvrć onejal cebprf.
Fantastyczna skądinąd jest idea takiego pensjonatu - brak jakiejkolwiek aktywności poza siedzeniem w fotelu, czytaniem (czy robieniem na drutach) i czekaniem na posiłki. W tle wszyscy palą (Rosiński - giewonty), nawet chory na astmę, który ma specjalne, "zdrowotne" papierosy.
Inne tej autorki tutaj.
#52 Helena Sekuła - Kartka z notesu
Spis osób:
- porucznik Jacek Klimas - młody wywiadowca
- kapitan Adam Zakrzewski - inspektor wydziału służby kryminalnej
- Władysław Tymon - lubi luksus i eleganckie kobiety, nosi garnitur z jedwabnej popeliny
- Feliks Walik - ujmujący uśmiech i równe, białe zęby, zupełnie przeciętny człowiek
- Markiza - dama negocjowalnego afektu, piękne paznokcie w kształcie migdałów
- Rajmund Gabor (ps. Raj) - światowy człowiek i znawca kobiecej urody, kieszonkowiec
- Celia Kowalska - studentka o pysznych, oliwkowych udach
- Michał Dereń - brzydki zazdrośnik, psuje Celii wieczór
- Józef Dołmontowicz - złotousty taksówkarz zza Buga
- Magdalena Zulik - dziewczyna Gabora, kelnerka, fertyczna i niebrzydka
- Andrzej Karski - pechowy uczestnik napadu na jubilera
- Siemaszkowa - pierze, żeby utrzymać siebie i dzieci
- Edward Siemaszko - pechowy uczestnik napadu na konwojenta
- Dziuńka - szefowa brygady obyczajowej
- Sabina - barmanka w Continentalu, zdecydowanie nie królowa
Napad na jubilera, ginie zabytkowy wisior ze szmaragdem z 1898 roku. Jeden z przestępców zostaje ujęty po spektakularnym pościgu (porywanie tramwaju jednak nie jest opłacalne), ale okazuje się, że jest wynajętą dzień wcześniej płotką. Dowody pokazują, że podobnie bezczelny napad miał miejsce 4 lata wcześniej, gdzie skradziono pół miliona złotych, złapany współuczestnik również okazał się znęconą szybkim zarobkiem frajerem. Milicji udaje się rozwiązać sprawę przypadkiem - przestępca, dostarczający skradzione precjoza, zostaje spłoszony przez tajniaka (jak widać - niezbyt tajnego) i podrzuca wisior do torebki przypadkowej panience, skanując przy okazji jej dowód (jak widać, usunięcie adresu z dowodu nie jest takim głupim posunięciem). Panienka wisior gubi, co zapoczątkowuje ciąg wydarzeń prowadzący do odkrycia zwłok i rozwiązania śledztwa (z niemałym współudziałem zaciągającego taksówkarza pochodzenia kresowego).
Drugoplanowo pojawiają się ciekawe postaci kobiet - luksusowa prostytutka Markiza, czekająca na odsiadującego wyrok Siemaszkowa (wysyłająca przez 4 lata do wiezienia paczki żywnościowe) czy opiekująca się cwaniaczkiem Rajmundem Magdalena, traktująca przestępstwa ukochanego jako nieuleczalną chorobę.
Widome oznaki luksusu: winiak w luksusowym barze hotelu Continental (dwa winiaki plus sok pomarańczowy - 83 zł), włoski garnitur, koszula z jedwabnej popeliny szyta na miarę, woda po goleniu Yardleya (za 10 dolarowych bonów w Peweksie) oraz złoty zegarek Patka (kradziony).
Się pali: egipskie (18 zł paczka).
Złote myśli: Ot, widzisz pan, nie chwal dnia z rana, a baby do śmierci.
Inne tej autorki tutaj.
#42 Artur Morena - Arlekin
Spis osób:
- Ava - solistka Opery Wielkiej, urodziła się, żeby tańczyć i zachwycać
- Michał Gabriel - reżyser, znika punktualnie o 21:37 (przypadek?)
- Henryk Doliński - krytyk muzyczny, właściciel willi, którą kupiła mu siostra, wdowa po rodezyjskim milionerze
- Klaudiusz Sawa - wujek Avy, łowca dzikich zwierząt i hodowca jadowitych węży
- Leon Waleń - wiolonczelista, najlepszy z najlepszych
- Artur Morena - znajomy dziennikarz Avy, przypadkiem narrator
- kapitan Anioł - ma katar i słabość do Moreny
Autor, dziennikarz Morena, zostaje wezwany do luksusowej willi krytyka muzycznego przez Avę, primabalerinę tuż po tym, jak reżyser oczekiwanej premiery baletowej, Romea i Julii, został znaleziony martwy w basenie. Okazuje się, że wypadł z okna z pokoju, w którym wszyscy byli - Ava, krytyk muzyczny (dawny kochanek Avy), wiolonczelista (aktualny kochanek Avy) oraz wuj Avy (też prawdopodobnie w niej kiedyś zakochany, o tempora, o mores). Problem w tym, że śmierć reżysera nikomu nie przynosi korzyści. Milicjant prowadzący śledztwo niedwuznacznie sugeruje, że zbrodnia była pomyłką i za chwilę pojawią się kolejne zwłoki. I rzeczywiście.
To bardzo zła książka, pełna artystycznej egzaltacji i peror zarówno o istocie sztuki i celu krytyki sztuki, jak i o konstrukcji powieści kryminalnych. W tle tzw. bohema, pijąca drogie alkohole i paląca drogie papierosy (milicjant Anioł dziękuje za Carmeny, bo stać go na sporty).
Się pije: kubański ojen, włoskie chianti.
Się słucha: Juliette Greco.
Bawiąc-uczyć: klasyfikacja jadowitych węży, czasy w języku włoskim.
Inne tego autora tutaj.
Inne z tego cyklu tutaj.
#29