Menu

Zuzanka.blogitko

Ta ruda metalówa, co ma bloga o gotowaniu

Tadeusz Żołnierowicz - Cios za ciosem

#110 Ewa wzywa 07

Spis osób:

  • Marcin Grabski - kierownik sklepu i wielbiciel brydża towarzyskiego
  • Grabska - doskwiera jej wątroba, ale to dobra kobieta, tyle że uparta
  • Adam Wrona (38) - niski, czarniawy, ma czerwoną twarz apoplektyka, urzędnik
  • Czesław Fetecki (48) - trzeci do brydża, również urzędnik
  • Arnold Zelman (55) - rosły, siwy mężczyzna, dawniej współpracownik Wrony
  • kapitan Krzysztof Sieniuć - myśli o sprawie i po godzinach
  • porucznik Daniel Altar - tuż po urlopie w Dusznikach, a już zmęczony pracą
  • Michał Larski - przypadkowy przechodzień, pechowo na linii strzału
  • Maria Grabska - matka zabitego, głucha od kilku lat i doświadczona psychicznie przez okupację
  • Stanisław Mroczek - kelner w Stylowej, dobra pamięć do twarzy
  • Wronowa - blada i w czerni, jak to wdowa
  • pułkownik Antoni Żarski - ciągle gubi zapałki, więc odpada papierosa od innych
  • Fetecka - drobną kobietą, z twarzą jakby posypaną popiołem
  • Grzegorz Talasek (18) - pracownik PGR Lulkowo, znany organom
  • Kazimierz Karnyś (ps. Jagoda) - herszt powojennej bandy, skazany i wypuszczony na mocy amnestii
  • Ireneusz Kostecki (ps. Mocny) - były członek bandy, Z Wyszkowa
  • Władysław Gołąb (ps. Karpiński) - były członek bandy
  • Marian Karol (ps. Żbik) - były członek bandy, z alibi w postaci odsiadywanego wyroku
  • Alfred Grzelak (ps. Sosna) - człowiek wielu nazwisk, znak szczególny - bez kciuka
  • Helena Ulatowska - kelnerka, która lubi zaglądać mężczyznom w oczy
  • Roman Gulski - stary kawaler, księgowy w GS „Samopomoc Chłopska", weteran bez palców
  • Franciszek Korab - typowy chłop-robotnik, ma pole, ale dojeżdża do pracy w „Celulozie" (Włocławek!)
  • kapral Manc, kapral Świrski - wywiadowcy
  • Zenona Kotulska - znana z hucznych imprez i zdolna do czegoś gorszego: mieszka u niej niemeldowany mężczyzna

Fascynuje mnie maniera autorów (zwykle panów), którzy charakteryzują podstarzałe małżonki bohaterów (bo jakoś tak się składa, że w PRL-u to raczej panowie byli bohaterami) grubą warstwą kremu na noc na twarzy. Pierwszą rzeczą, jaka się z takim kremem dzieje, jest przemieszczenie się go na poduszkę bądź na włosy, co jakby niespecjalnie ma działanie praktyczne. Ale może w latach 70. panie się smarowały na bogato, nie wiem.

Pan Grabski, małżonek obsmarowanej pani i kierownik placówki handlowej uspołecznionej, odpoczywa wraz z nią na wakacjach. Z kolegami spotyka się na brydża, panie odmawiają udziału, więc jako czwartego jeden ze kolegów przyprowadza znajomego. Znajomy okazuje się też znajomym Grabskiego z tzw. okupacyjnej przeszłości, ale nie rozpoznaje go, ma inne nazwisko, a następnego dnia znika z Duszników. Od tego momentu zaczyna się szereg zbrodni, podczas których giną kolejno uczestnicy wakacyjnego brydża. Kapitan Krzysztof Sieniuć i porucznik Daniel Altar szybko wpadają na powiązania między zabitymi, przypadkiem wpada im w ręce zachomikowana przez "bandy" broń, przechowywana od wojny w nagrobku, przez co ślad prowadzi już w stronę wojennego kolaboranta, ratującego swoją skórę.

W sprawie wydatnie pomaga to, że podczas zabójstwa w sklepie został zrabowany utarg w postaci wiele wtedy wartych banknotów tysiączłotowych, a tajemniczy anonim donosi, że wydał w sklepie jeden z takich banknotów oznaczony w specjalny sposób.

W tle przewija się syn Sieniucia, z którym się milicjant mija (syn trenuje pływanie, uczy się i często wychodzi z domu) i nieco mu z tego powodu smutno.

Się pije: wódkę Soplica oraz Pepsi (do brydża), wyborową i śliwowicę w kawiarni "Stylowa" na Kozietulskiego (chyba we Wrocławiu), "Jarzębiak" na urodzinach urzędnika. Się pali (np. giewonty). Ale niewiele się je.

Inne z tej serii tu.

#21 1/3

Napisane przez Zuzanka w dniu sobota lutego 21, 2015

Link permanentny - Kategoria: Czytam - Tagi: 2015, panowie, kryminal - Skomentuj

« Aleksandra Marinina - Za wszystko trzeba płacić - O gęsi i desce »

Skomentuj