Menu

Zuzanka.blogitko

Ta ruda metalówa, co ma bloga o gotowaniu

Ewa wzywa 07 46-47-48

Zygmunt Zeydler-Zborowski - Czwartek, godzina 22 #046

Spis osób:

  • porucznik Władysław Nowacki - początkowo nic mu się nie klei
  • Bogdan Zielnicki (25) - niebieski ptak, według matki dlatego, że ma trudny charakter
  • Zielnicka - matka Bogdana, zniszczona życiem kobiecina, krawcowa
  • Zielnicki senior - ojciec Bogdana, rozwiedziony, ma nową żonę i rodzinę w Hamburgu
  • Iwona Zarębska - ostatnia “sympatia” Bogdana (do tego w ciąży), podobno idiotka, twarz jak z obrazu Modiglianiego
  • mecenas Garbarski - wrócił z Ciechocinka do domu, a tam zwłoki i nie posprzątane
  • Jerzy Garbarski - syn, kontynuuje tradycję i studiuje prawo
  • Julia Garbarska - małżonka, ma delikatne nerwy
  • Felicja Montarska - gosposia Garbarskich, nie dba o linię i nie prowadzi kuracji odchudzającej
  • Ewa - córka Montarskiej, świadoma własnej urody, nieświadoma braków w intelekcie
  • Majewska - sąsiadka Zielnickich, bardzo tęga i z czerwoną twarzą
  • major Kolczak - niedużego wzrostu, szczupły, bardzo ruchliwy
  • Henryk Wilczewski - uczestnik wesołej wycieczki do Kazimierza, robił wrażenie naukowca
  • Danuta Zagórska - uczestniczka wesołej wycieczki do Kazimierza, raczej trzpiotka
  • kapral Osieniak - z Woli, prowadził sprawę kradzieży żółtej Skody
  • inżynier Gustaw Janocki - architekt, bardzo miły gość
  • Janocka - żona inżyniera, wybitnie lekkomyślna i roztrzepana
  • Tomasz Zarębski - brat Iwony, kolega ze studiów młodego Garbarskiego
  • Zarębski senior - chemik z Instytutu
  • Zarębska seniorka - choruje na nerki, w szpitalu
  • Jola - koleżanka Zarębskiego juniora, podobno Bogdan chciał jej pomocy przy sprzedaży heroiny
  • sierżant Wawrzyniec Jemiołka - silny i przydatny w razie sprzeczki, do tego lubi zwierzęta[1]
  • Polikarp Bonarczyk - szwagier Jemiołki
  • Marysia Jemiołkówna-Bonarczyk - mistrzyni domowej garmażerki[2], siostra Jemiołki
  • stary Łukasiak - ma krzyżówkę owczarka podhalańskiego z bernardem oraz małpę
  • Zenon Łukasiak - syn starego, marynarz, dorodny mężczyzna
  • sierżant Pakuła i porucznik Woźnicki - obserwują Janockich
  • Dzidziuś - kumpel Łukasiaka, jego aparycja mimo woli przywodziła na myśl wszystkie możliwe paragrafy Kodeksu Karnego
  • Maniek - psuje incognito Nowackiego
  • Izabela Zalentowa - ma nerwy w strzępach
  • pani Teodora - wdowa po kolejarzu, masażystka
  • Lucyna - naiwna o oczach jak bławatki, ale to pozory

Matka zgłasza zaginięcie syna, ale jest bardziej zrezygnowana niż pełna nadziei. Syn znajduje się martwy w mieszkaniu rodziców jego dalekiego kolegi. Milicja odkrywa, że młody robił wokół siebie legendę: rodzina w Argentynie, będą duże pieniądze, pobocznie pojawia się wątek narkotykowy, ale gdy okazało się, że jego ówczesna panna, Iwona, jest w ciąży, zniknął. Podejrzenia idą też w kierunku szpiegostwa, bo ojciec nie w Argentynie, a w Hamburgu, dodatkowo w rzeczach denata znaleziono karteczkę z mapą wskazującą na sprytnie zakamuflowaną skrytkę. Oficerowie przesłuchują imponującą liczbę osób, po kolei odsiewają mylące sprawę wątki, skupiają się na żółtej skodzie i z wizytą na wybrzeżu wyłapują członków szajki przestępczej. Pewną nowością było dla mnie, że na podstawie daktyloskopii da się określić płeć, ale może mało wiem.

Społecznie: “- Zapewne rodzice pani bardzo się tym wszystkim [ciążą z nieobecnym sprawcą] przejęli.
- O tak. Szczególnie tatuś. Tatuś bardzo mnie kocha. Radził mi, żebym zrobiła skrobankę, ale ja nie chciałam”.

Się pali: giewonty, carmeny (może nie tyle pali, co nosi puste pudełko z notatką), rothmansy.
Się pije: dżin (mecenas), żytniówkę (ochrona przed sezonem grypowym), koniak (u inżyniera), orzechówkę (u szwagra), piwo (w tawernie).
Się je: smażone śledzie w tawernie albo domowe[2] delikatesy.

[1] W domu ma 4 psy, 3 koty, koza, oswojony borsuk i 6 kanarków i złote rybki.

[2] Wystawiła dla gości “kiełbasy swojej roboty, szynka z dzika, pasztet, świeżutki, pachnący chleb i różne inne smakołyki. Nie zabrakło oczywiście pękatych butelek, mieniących się tak intensywnymi barwami, że trudno było oczu od nich oderwać”.

Jerzy Janicki - Amerykańska guma do żucia Pinky #047

Spis osób:

  • Drabik - niewidomy właściciel pokoju do wynajęcia w sezonie
  • Henia Drabikówna - urzędniczka pocztowa, taka miła i ładna, a taka zasadnicza
  • Drabikowa - pielęgniarka, nieistotna dla akcji
  • Misiu - lokator z małżonką, wyjeżdża tuż przed wydarzeniami, bo koniec sezonu
  • Ziutek Marocha - światowiec w dżinsach i czerwonej koszuli
  • Krzysztof Listkowski - właściciel lodziarni
  • Basia - telefonistka na poczcie
  • Lichaczewska - sprzątaczka na poczcie
  • Maciejewski - mechanik, podejrzewany o bycie ormowcem
  • Komendant - rzuca wszystko i jedzie z zoną na urlop w Bieszczady
  • plutonowy Pieniążek - funkcjonariusz młody i niesamodzielny, ale wystarczy jak na po sezonie
  • Karaś - zwany Mickiewiczem, tragarz, zaszkodziła mu zakąska[1]
  • Ilona Rychter - pracownica Listkowskiego, nogi aż do nieba
  • papitan Stanisław Wapiennik - przypadkowy cenny świadek i przyjaciel Miercika
  • porucznik Miercik - komenda powiatowa, lekko siwiejące skronie i młode, ciemne oczy
  • Guła - zegarmistrz, krótkowicz w drucianych okularach
  • Udo Trauscher - współwłaściciel przedwojennej stoczni remontowej
  • Dietrich Trauscher - właściciel czerwonego BMW, podobno żuł gumę
  • doktor - przyjaciel Listkowskiego, dowcipniś
  • Dojnarowicz - osiedleniec zza Buga, szykanowany przez sąsiada, ze niby bimber pędzi

Koniec sezonu w nadmorskim miasteczku. Letnicy wyjeżdżają, lokalny tragarz dwoi się i troi, żeby wszystkie bagaże dowieźć na dworzec, nie dziwne więc, że kończy pijany w drzazgi i zostaje przywleczony na posterunek. Na poczcie też zamieszanie - wszyscy nadają paczki, żeby uniknąć wożenia ich pociągiem, telegramy, pospieszne rozmowy telefoniczne; kiedy już po godzinach przychodzi właściciel lodziarni, żeby zdeponować sporą sumę pieniędzy, zdenerwowana pracowniczka odmawia. Sprzedawca lodów zostaje znaleziony nad ranem martwy, pieniądze zniknęły (choć drobniejszych sum i bonów walutowych nikt nie ruszył); milicja ma motyw i ślad w postaci gumy do żucia pod oknem denata. Podejrzany nadawca telegramu, świadek zajścia na poczcie, okazuje się być milicjantem na urlopie, co pomaga porucznikowi Miercikowi w śledztwie. Sprawę utrudnia fakt, że pieniądze z utargu się odnajdują - dostał je na przechowanie zegarmistrz. Podejrzenie pada na lekkomyślnego i niewiernego chłopaka Drabikówny z poczty, potem na tajemniczego turystę z Niemiec, który swego czasu awanturował się z denatem, ale sprawę wyjaśnia wreszcie naoczny świadek całego zajścia, który dla bezpieczeństwa wolał wysłać milicji anonim.

Się pije: oranżadę kokafruit (ale nie na kaca!), koniaki jugosłowańskie.
Się pali: płaskie, ekstra mocne.
W razie ratowania topielca: tlen jest w warsztacie samochodowym, bo w przychodni nie ma.

[1]

Trzeba by go do domu - zaopiniował Maciejewski. - Tam przynajmniej w japę dostanie. A tu jeszcze panu areszt zahaftuje (...) W lipcu, w kinie, da pan wiarę, na drugim seansie, “kobietę-kota” grali, to jak haft puścił, dwa rzędy przed nim do pralni musiały iść.

Ewa Wielicka - Zanim zapadnie wyrok #048

Spis osób:

  • Rzekicki - nie pali, buchalter, uparcie nie chce iść na emeryturę
  • Wandzia Maroszek - sekretarka, nie pali, w zdenerwowaniu pąsowieje jej dekolt
  • Jan Walczak - główny księgowy, nie lubi brzydkich kobiet
  • Stefania Łodzicka - starsza księgowa, przypomina wyleniałą chabetę dorożkarską
  • Słoniewski - dyrektor, używa dobrej wody kolońskiej
  • Wacio Piłeczka - kasjer z przeszłością
  • Łękotowa - woźna, o 11 wydaje herbatę i nie ma przebacz
  • Kozłowski - woźny, przedwojenny urzędnik z wojenną traumą
  • Adam Markiewicz - krewki narzeczony Wandzi
  • porucznik Kotowicz - opalona, młodzieńcza twarz, niesforne włosy i żywe ruchy chłopca z boiska
  • Borek - fotograf milicyjny
  • Wacek - specjalista od daktyloskopii
  • Kłosek - personalny, małe świdrujące oczka
  • inżynier Wachecki - właściciel nowego polskiego “Fiata”, pół zakładu mu zazdrości
  • Ryszard Kalkowski - specjalista od nadużyć finansowych
  • Kazimierz Bartosik - księgowy w spółdzielni “Drewno”, ubrany z tanią elegancją
  • doktor Budyk - patolog
  • Walczakowa - różowa i pulchna dama po 30, z obfitym biustem
  • major Tarnicki - szef Kotowicza, dokładnie studiuje dokumenty
  • Franciszek Guzłowski (ps. Guzeł) - konflikty z prawem nazywa przykrym nieporozumieniem

Zakłady Bawełniane “ZEBA”, narada pracownicza. Główny księgowy Walczak udowadnia wszystkim, że buchalter Rzekicki albo jest za stary na pracę, bo się myli w rachunkach, albo celowo fałszuje faktury. W obu przypadkach chętnie by widział starego zwolnionego, ale ma przeciw sobie w zasadzie większość obecnych, którzy z Rzekickim pracują od dawna i go cenią. Kiedy zostają znalezione zwłoki Walczaka, okazuje się, że człowiek ten miał wielu wrogów poza Rzekickim. Milicja rozpytuje, dużo zajmuje wątek potencjalnych przestępstw gospodarczych, pobiera odciski za pomocą częstowania podejrzanego papierosami w pudełku, uczestniczy też w pogrzebie. Przestępca zostaje odkryty dzięki dobrej pamięci majora Tarnickiego, ale ucieka przed karą, ginąc w możliwe że samobójczym wypadku.

Się pali: sporty, emdeemy, silezje.
Się pije: wódkę, również służbowo.
Się je (na śniadanie w pracy): bułki z wiejską kiełbasą, jajko na miękko, biały ser.

Inne z tego cyklu tutaj.

#33

Napisane przez Zuzanka w dniu poniedziałek marca 16, 2020

Link permanentny - Kategoria: Czytam - Tagi: 2020, panie, panowie, prl, kryminal - Skomentuj

« Salcia Hałas - Pieczeń dla Amfy - Hakan Nesser - Oczy Eugena Kallmanna »

Skomentuj