Więcej o
Oglądam
Album (drogawy, skusiłam się dlatego że Merlin przecenę zrobił) ze świetnymi ilustracjami Paula Kidby'ego z jego wizjami bohaterów cyklu Świata Dysku. Przepiękny. Nie wiem, co bardziej podziwiać - Pratchettową umiętność konstruowania opisów i plastyczność opisu świata czy świetną kreskę Kidby'ego, ogrom pracy włożony w stworzenie każdego rysunku czy obrazu. W zasadzie każdy z rysunków nadaje się do powiększenia i powieszenia w formie plakatu na ścianie.
Inne tego autora tutaj.
#34
Napisane przez Zuzanka w dniu niedziela czerwca 25, 2006
Link permanentny -
Kategorie:
Czytam, Oglądam -
Tagi:
2006, panowie, sf-f
- Skomentuj
4. tom wydany w Polsce. Sześciolatek i pluszowy tygrys. Szkoła, do której można przygotować "pogadankę" (show-and-tell) o marsjanach, tygrysach lub pokazać torebkę z flegmą. Rodzice, których sześciolatek straszliwie męczy, nie przygotowani do tego, że mają rozbrykanego, wścibskiego i leniwego czytelnika komiksów, dla którego autorytetem moralnym jest tygrys. Jeden z lepszych komiksów humorystycznych, kopalnia cytatów ("Jak możesz być cool, jeśli nie możesz nosić sombrero?" czy "Gdzie pójdziemy po śmierci? Do Pittsburga. To znaczy jeśli będziemy dobrzy, czy źli?").
#33
Napisane przez Zuzanka w dniu niedziela czerwca 25, 2006
Link permanentny -
Kategorie:
Czytam, Oglądam -
Tagi:
2006, komiks, panowie
- Komentarzy: 3
Pięć sezonów, w każdym 12 odcinków to sporo oglądania. Tematyką podobny jest do "Dead Like Me", tyle że jest nieco poważniejszy - tutaj śmierć oswajana jest z punktu widzenia żyjących, a ci, którzy są już po drugiej stronie, czasem pojawiają się z offu i komentują życie. Serial jest o rodzinie Fisherów, ojciec rodziny - Nathaniel Senior - prowadzi wraz synem Davidem dom pogrzebowy w Los Angeles. David jest gejem, na początku się z tym kryje, potem już mniej (jak ktoś się bardzo brzydzi gejami, to bardzo nie polecam - jest mnóstwo progejowskich odniesień i sytuacji, a dwóch smyrających się panów jest na porządku odcinka). Starszy syn, Nathaniel Junior - Nate, wyjechał do Seattle, żeby uciec od śmierci i pogrzebów. Córka, Claire, jest w liceum, okazjonalnie zajmuje się ćpaniem i eksplorowaniem życia erotycznego. Matka Ruth jest typową housewife, niezbyt zadowoloną z życia. W jednej z pierwszych scen serialu ginie w wypadku ojciec. I w tym momencie okazuje się, że cała rodzina nie umie sobie znaleźć miejsca w życiu, że tak naprawdę nie znali ojca, który dopiero po śmierci okazuje się Całkiem Fajnym Facetem, który spajał całą rodzinę. Oprócz Fisherów pojawia się rodzina Diazów - Rico, balsamista w firmie Fisher&Sons, niski, ale macho, ma dwóch synów z piękną żoną Vanessą. Nate poznaje na lotnisku Brendę, z którą odbywa szybki a niezobowiązujacy seks w schowku na lotniskowe szczotki. Brak zobowiązań kończy się tym, że Brenda, jej matka i ojciec (para nieźle rozwiązłych psychiatrów) i brat Billy (przeważnie na prochach i z niezłymi schizami) pojawiają się do ostatniego odcinka serialu.
Serial rozkręca się powoli, na początku jest dość statyczny i nudnawy, ale potem zaczyna wciągać. Każdy odcinek rozpoczyna się od czyjejś śmierci, ciało zwykle trafia do kostnicy Fisherów, a historia świeżego umarlaka zwykle się jakoś wpisuje w życie rodziny. Najsmętniejszy jest trzeci sezon, po bardzo dobrym drugim sezonie wyglądało, że trzeba jakoś przeczekać do lepszego sezonu czwartego i bardzo dobrego piątego. Jak kto bardziej wrażliwy, to proponuję nie oglądać 2/3 odcinka 405 - jest potwornie brutalny i bez sensu (tak, wiem, ma to znaczenie dla dalszej akcji, żeby wytłumaczyć psychiczne załamanie jednego z bohaterów, ale lojalnie ostrzegam). Ogólnie - 5/6.
Napisane przez Zuzanka w dniu niedziela czerwca 25, 2006
Link permanentny -
Kategoria:
Oglądam
- Skomentuj
Pierwszy sezon był świetny - dowcipny, przewrotny, bohaterki nieźle obmyślone, akcja trzymająca w jakimś tam napięciu. Niestety, drugi sezon był znacznie słabszy. Zamiast tajemnicy samobójstwa Mary Jane, rozwiązanej po pierwszym sezonie, pojawiła się tajemnica rodziny Applewhitów. Problem w tym, że nikogo tak naprawdę rozwiązanie tej tajemnicy nie interesowało. Na bohaterki spadły wszystkie możliwe plagi, co po którymś odcinku zrobiło się nudnawe. Podejrzewam, że i trzeci sezon obejrzę, ale już bardziej z sentymentu niż ze względu na dobrą jakość serialu. Inna rzecz, że nawet słabszy drugi sezon jest świetny w porównaniu z serialami polskimi ("polskimi", bo większość z nich to zagraniczne "formaty", a reszta jest żałobno-żałośliwa).
Napisane przez Zuzanka w dniu niedziela czerwca 25, 2006
Link permanentny -
Kategoria:
Oglądam
- Skomentuj
Reklamy porażają głupotą. Po śmierdź-żelkach pojawiła się reklama gumy do żucia, po której facetowi rosną sutki na 5 cm, dzięki czemu ma czym wcisnąć guzik w windzie, przytrzymać mapę czy robić skrecze na winylach. Oczywiście laskom leci po nogach, bo facet z gumowymi sutkami kręci jak nie wiem.
Napisane przez Zuzanka w dniu niedziela czerwca 18, 2006
Link permanentny -
Kategoria:
Oglądam
- Komentarzy: 3
Dziś ;-) Jak kto nie oglądał. A ja na życzenie mogę pospoilować.
Napisane przez Zuzanka w dniu wtorek czerwca 13, 2006
Link permanentny -
Kategoria:
Oglądam
- Komentarzy: 3