Jestem legendą

Są tacy co w tym filmie dopatrzyli się głębszego przesłania, czy wręcz spisku:
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,5740/q,Jestem.legenda.Wiara.znowu.zwycieza
;-)

Nie odpowiadam za skojarzenia prawicowców ;-)

http://orlinos.jogger.pl/2007/12/14/i-am-orlinos/ ;)

Oglądanie tego typu filmów w TV, szczególnie, gdy w przerwach robi się co innego, kompletnie nie ma sensu. (Aczkolwiek oczywiste jest dla mnie, że w życiu nie jest tak fajnie, żeby można było na wszystko mieć czas). Na małym ekranie lepiej sprawdzają się IMHO rzeczy bardziej dynamiczne oraz oparte o dialog, puentę, akcję itp.

Kawałki bardziej refleksyjne w kinie zmuszają do poświęcenia im uwagi, w domu sięga się automatycznie po pilota, albo idzie na szybkie siusiu. ;) Inna sprawa, że Jestem Legendą to oczywiście nie jest jakiś cud-miód-malina, która absolutnie wymaga pełnej koncentracji. Dla mnie to po prostu średni film, który można poprzeżywać (troszeczkę) w kinie, albo należy zwyczajnie olać (w domu).

Wracając do filmu, na pewno brakowało mi w nim większej odwagi i konsekwencji w portretowaniu samotności – dlatego lepiej odbiera się go po przeczytaniu uprzednio powieści (bo można sobie „dośpiewać” brakujące rzeczy). Ale to dobrze świadczy o prozie, nie o ekranizacji. ;)

No i początek spotkania Smitha z tą panną, urzekająco absurdalny. Mniam, absurd i atmosferkę niemalże paranoi, myślałem, że Neville w pewnym momencie zacznie strzelać.

Useless trivia of the day: książkę, na podstawie której nakręcono ten film, napisał (w 1954 r.) pan, na podstawie innej książki (1978) którego nakręcono „What dreams may come” (polski tytuł „Między piekłem a niebem”). Nie są to jego jedyne sfilmowane utwory.

Przeczytałam książkę, obejrzałam film… Ekranizacja, psia ich mać, tyle ma z pierwowzorem wspólnego, co ja z carycą Katarzyną. Książka ramotkowata, ale jednak zakończenie ma ciekawe, a film to straszna chała.

Właśnie te „nudne” kawałki tworzą klimat tego filmu, ale zakończenie, fakt, typowo amerykańskie….prawo komercji, pzdr :)

Nie da się zrobić filmu z klimatem i jednocześnie z zombiesami. A do tego z dupnym, amerykańskim zakończeniem. Nie można jednocześnie mieć i jeść ciasteczka (chyba że to odpowiednio duże ciasteczko). I tutaj niestety kawałki są nudne, mimo że klimatyczne.