Żeby wam te plusy nie zasłoniły minusów

Pożyczyłabym Ci mój syfon, ale się strasznie zużył przez ostatni rok.
No i to chyba byłoby jednak niehigieniczne ;)

O, Lila dla siebie samej jest Lilą, Lilką, Lilećką, potijkiem [1], bietojką, babcią, kotkiem kochanym, katuśkiem, a ostatnio kazała do siebie mówić "sionećka siśkie (!)".
W dodatku święcie się oburza, kiedy ktoś próbuje nazwać ją inaczej. "Nie jeśteś ciójećka, jeśteś potijek i bietojka!"

[1] kolejno: motylkiem, biedronką, babcią, kotkiem kochanym, kwiatuszkiem, słoneczka wszystkie :]

Moje są już tak wygryzione, że sama szukam kolejnych. Chyba, że kaloryfer.
Najlepszą litanię mały wygłaszał pod choinką. ,,Mama, siesi mapka'' (świeci lampka). Każda. Z 200 chyba.

@Theli, zaczynam się bać choinki.

Gabrysia na siebie mówi Isia i już ;-) Jak mówi jakieś trudniejsze słowa to najczęściej omija pierwszą sylabę albo pierwszą literę ;-)

Uprzejmość się zdecydowanie nie opłaca. Dwuletni Kubuś (obecnie SIEDEMNAŚCIE), do którego używało się formy: może zjadłbyś, czy chciałbyś iść, czy założyłbyś buciki, uznał, że Byś to taka forma od Jakub. I jak zaczął mówić to używał formy Byś zjadł oraz Byś poszedł.
Z czasem Byś wyewoluował w Byśka, i Byśkiem został do dzisiaj.

Ja mój syfon zjadłam między 2 a 3,5 rokiem życia, bo Byś do 3,5 życzył konwersować wyłącznie w quequa i na migi.
Przywoź Majuta, pogadam z nim ;)

@Siwa - umarłam. a właściwie leżę i wyję. ze śmiechu.
@Zuzanka - z chęcią pożyczę swój, tyle że mój również strasznie zużyty
(dzisiaj pani w przedszkolu zrelacjonowała mi kłótnię Zosi z kolegą. Bo kolega mówił, że by przyszedł Mikołaj to dzieci musza być grzeczne, a Zoś zaprzeczał, że nie, mają spać jak on przyjdzie. duży lol, zwłaszcza że nie ja musiałam tłumaczyć co i jak)

wndwm Myśmy dość późno wykryli dlaczego on na siebie Byś mówi. Myślelismy, że Kubuś nie umie, ale zdecydowanie to była kwestia trybu przypuszczającego ;)

@Ida, niesamowite słownictwo. U nas pewnie nie jest żuczkiem, bo jednak żuczek trudne słowo jest.