O dylematach

Sa plusy dodatnie i plusy ujemne :-)

Nie wierzę...Maj..już?:) hiszpański jakoś lepiej mi się kojarzy,( wakacje? piękni Hiszpanie:) ) a z Niemcem zawsze po angielsku można:)

Jako człowiek po 4 latach nauki hiszpańskiego wybrałbym niemiecki. Nigdy nie miałem potrzeby gadać po hiszpańsku, za to po niemiecku i owszem.

@y, żeś się tego hiszpańskiego nauczył ;-) Ja się niemieckiego uczyłam w sumie 8 lat i dalej niewiele.

ja bym hiszpański. niemiecki to germański oprawca i zna więcej ludzi. hiszpański mniej popularny,bardziej melodyjny i co dużo ukrywać, większa część świata mówi po hiszpańsku niż po niemiecku.
francuski może piękny, ale podstępny jak niewiem co. wyjątki w czasownikach to spora książka (po 4 latach nauki jedyne co powiem to "voule-vous coucher avec moi?" (je-je-je-je)

Hiszpański też ma wyjątki, ale w wymowie dla Polaka łatwiejszy chociaż. Jadę teraz czas przeszły i nie dość, że mają koniugację, to i nieregularnych sporo. Ser - fui, estoy - estuve :>

Niemiecki podlapie sama jak będzie musiała. Hiszpański lepiej imo. Będzie kontakt z romanskimi.