Jak poznać, że...

uśmiałam się jak norka. przypomniał mi się bowiem film Office (chyba), gdzie kolesiowi nikt nie powiedział, że nie pracuje, tylko zabierali mu zszywacz, i zmniejszali biuro „bo w końcu sam sie domyśli” :)

Pensji mu też nie dawali. A jak szedł do kierownika, to kazał mu iść do kadr.

Wy się śmiejcie. Procedura zwolnienia z Citi ponoć wygląda tak, że przychodzi człowiek do pracy, próbuje się zalogować do komputera a tu kupa. – No dobra – myśli sobie – pewnie pomyliłem hasło.
Próbuje jeszcze raz – nic. Kolejny – tak samo. Idzie do admina z pytaniem o co kamą. – Pan już tu nie pracuje.

Pragne zauwazyc, ze jak czlowieka zwolnili, to szef go nie opieprza. Wszyscy zbieraja w bęcki od szefa, a ty – nie.

Zdradzę Ci w tajemnicy, Cocie, że ja wielokrotnie marzyłam, żeby mnie ;-)

Zazanka – 9 lat na to pracowałam. A tu nagle!

Hej!
Jestem tu nowa, więc witam wszystkich:) Wątek mnie zaintrygował, bo akurat niedawno szefostwo postanowiło sie ze mna pozegnać...nie tęsknie za nimi, nie płaczę... zaczne w końcu nowy etap, na nowe konto, w nowym miejscu - lepszym na pewno. Jest to dla mnie nowe doswiadczenie, bo wczesniej, jeśli już, to ja rezygnowałam - więc zawsze było jasne dlaczego:) Natomiast klimat wokół mojej osoby był podobny jak tu opisujecie: pierwszy raz nie dostałam premii, szef podejrzanie spokojny, bez prawa uczestnictwa w jakimkolwiek szkoleniu. Reszty nie chce już mi sie wymieniać, bo troche by sie tego nazbierało. Kiedys bedę się z tego śmiała:)