Menu

Zuzanka.blogitko

Ta ruda metalówa, co ma bloga o gotowaniu

Terry Pratchett - Zimistrz

Na minus - seria o Tiffany Obolałej (lub w poprzednim srogim tłumaczeniu - Akwili Dokuczliwej) jest słabiutka. Ale dzięki zastosowaniu dużej dawki Nac Mac Feegli, babci Weatherwax i Niani Ogg jest nawet dość strawna. Tiffany mimo swojej wiedzy głowologicznej impulsywnie wtrąca się do odwiecznego tańca pór roku, zastępując Lato, przez co władca Zimy się w niej zakochuje. A potem to trzeba odkręcić. Feegle są zabawni i nie wiedzieć czemu przypominają mi kolegę Y., który wprawdzie nie jest non stop pijany, nie tłucze wszystkiego, co popadnie i nie ma specjalnych problemów z czytaniem, ale cały czas mam jego obraz z pomalowaną na niebiesko twarzą, rozwianymi włosami i kiltem. Z całym szacunkiem.

Inne tego autora tutaj.

#21

Napisane przez Zuzanka w dniu piątek maja 23, 2008

Link permanentny - Kategoria: Czytam - Tagi: 2008, panowie, sf-f - Komentarzy: 3

« 16 cech wspólnych - Roman Jaworski - Bałagan »

Komentarze

saddie

Herezja! Uwielbiam serię o Wee Free Men.

Zuzanka

Bo same Wee Free Men rzondzą. Niestety, Akwila/Tiffany jest smętna.

Boska

a myslalam, ze to tylko ja tak mam… czyta sie w miare szybko i sprawnie, a Wee Free Men to ja w ogole odsuwalam wczesniej na dlugim kiju, bo mi jakos nie podeszli w bodajze Lords and Ladies? ale to prawda. nawet duzo czarownic nie pozwala zapomniec, ze sie nawet nie usmiechnelo przez poprzednie 50 stron.

Skomentuj